Komunikacja nie wprost: użycie ironii w dorosłości w kontekście czynników indywidualnych i społeczno-kulturowych
W ramach cyklu Master Lecture zapraszamy do udziału w spotkaniu naukowym, na którym dr Natalia Banasik-Jemielniak (Instytut Psychologii Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie) wygłosi wykład Komunikacja nie wprost użycie ironii w dorosłości w kontekście czynników indywidualnych i społeczno-kulturowych. Wprowadzenie do wykładu i dyskusji przedstawi prof. ucz. dr hab. Arkadiusz Gut.
Spotkanie rozpocznie się we środę, 21 maja 2025 r. o godz. 15.30. Zapraszamy do Instytut Psychologii do sali A103 (Toruń, ul. Jurija Gagarina 39). [PLAKAT PDF]
Wykłady Master Lecture organizowane są przez
- Polskie Towarzystwo Kognitywistyczne
- Katedrę Kognitywistyki UMK
- Centrum Interminds UMK.
Natalia Banasik-Jemielniak
Komunikacja nie wprost użycie ironii w dorosłości w kontekście czynników indywidualnych i społeczno-kulturowych
Abstrakt
Ironia werbalna to złożona forma komunikacji nie wprost, w której zamierzony sens różni się od dosłownego brzmienia wypowiedzi. Może pełnić funkcje łagodzenia krytyki, regulacji emocji, budowania dystansu lub sygnalizowania przynależności grupowej. W wystąpieniu przedstawię wyniki serii badań nad deklarowanym użyciem ironii w dorosłości w kontekście cech osobowości, stylów humoru i czynników społeczno-kulturowych. Omówię także wyzwania metodologiczne związane z pomiarem ironii.
dr Natalia Banasik-Jemielniak
jest adiunktką w Instytucie Psychologii Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się na badaniu ironii werbalnej oraz rozwoju językowego dzieci dwujęzycznych. Wykształcenie zdobywała na Uniwersytecie Warszawskim (lingwistyka stosowana -mgr, psychologia -mgr, doktorat) oraz Freie Universität Berlin (edukacja międzykulturowa -International Master's). Była stypendystką Fulbrighta w Harvard Graduate School of Education.
Założycielka zespołu badawczego Language and Humour Lab, kierowała licznymi projektami badawczymi finansowanymi m.in. przez Narodowe Centrum Nauki (Preludium, Etiuda, Sonata, Opus), Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Fundację Fulbrighta, Fundację na rzecz Nauki Polskiej, Fundację Kościuszkowską, NAWA oraz DAAD. Jej badania nad ironią zdobyły uznanie międzynarodowe.
Współpracuje z naukowcami z USA, Kanady, Turcji i Niemiec, szczególnie w zakresie badań nad użyciem ironii i humorem w komunikacji. Obecnie realizuje projekt NCN pt. „W poszukiwaniu wspólnego mianownika w badaniu rozwoju językowego dzieci dwujęzycznych”, w którym analizuje znaczenie procedur badawczych dla wyników dotyczących umiejętności gramatycznych dzieci.
Jest autorką ponad 35 publikacji naukowych, m.in. w Personality and Individual Differences oraz PLOS One. Współredagowała książkę poświęconą metodom badania ironii, wydaną przez Palgrave Macmillan.